Zaprę się wszystkimi kończynami i nie dam się.

Minął tydzień od kolejnego kursu. Znowu efekty uboczne dają tak popalić, że popadam w zwątpienie. Chociaż jeden dzień, żeby nic nie bolało, poproszę. Żeby wstać po przespanej nocy i stwierdzić że nic nie boli, że sny były kolorowe i miłe i funkcjonować do wieczora na normalnych obrotach. To takie moje małe życzenie.
Dobre jest to, że guz się zmniejsza, ubyło go z 30% może więcej, trudno określić, bo usg było stare, a lekarki obsługujące aparaturę nie miały wprawy w badaniu piersi, na dodatek dużych, więc wyszłyśmy z moją współtowarzyszką szpitalną z gabinetu trochę niezadowolone. No cóż, grunt, że się zmniejsza, a jakiej jest dokładnie wielkości i tak okaże się w trakcie operacji.
Potrzebuję kopa żeby się zmotywować do dalszej walki, takiego żeby zabolało. Chociaż nie, nie kopa, bo tamta część ciała boli mocno i bez tego, to może deską przez plecy, te jeszcze nie bolały.